مینیاتور

از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد

کلمه مینیاتور با ریشه‏ لاتین minium/خاک سرخ،سرب قرمز، به تصویری از تاریخ باستان یا دست نویس آراسته‏ای قرون وسطی گفته میشود؛ نمونه‏ای ساده که برای تزئین نسخ قدیمی کتابها در آن دوران با کمک رنگ دانه‏های گرم تهیه میشد.به طور کلی از اوایل سده‏های میانه تا ورود به مرحله دوم دوره‏ی جدیدی آغاز کننده‏ی ریشه‌شناسی موشکافانه برای شناخت مفهوم کلی و رهایی از سر در گمی مدتها به وجود آمد و نتیجه‏ی آن استفاده از این سبک در تصویرسازی های کوچک و مینیاتور چهره شد، هر چند که از زمان های دور تر نیز استفاده های کم و جزئی میشده.

جدا از عقاید سنتی غرب و بیزانس، این سبک و سنت در بین گروه هایی از آسیا دیده شده که معمولا گویای شواهدی در طبیعت و مناظر می باشد، و از آن میتوان به تک برگه‏های به جا مانده در کتابچه ها و مجموعه های کهن اشاره کرد و این موضوع با طرح‏های آبرنگ غربی فرق دارد و قابل بحث میباشد.از این نمونه های آسیایی میتوان به نگارگری ایرانی، مغولی،عثمانی و دیگر شعب هندی نگارگری اشاره کرد.